Marathon in Spitsbergen

Na twee jaar mocht het dan eindelijk doorgaan, de marathon in Spitsbergen. Attje en Jannet waren erbij, en dat was een hele belevenis. 

Wij hadden al tijden het idee dat we een keer naar Spitsbergen wilden in onze vakantie. Toen ik in 2019 een beetje daarover aan het googlen was, kwam er in een keer de marathon van Spitsbergen naar voren. Toen was de beslissing snel gemaakt en heb ik me ingeschreven voor deze marathon. In Nederland zijn er een paar mensen die voor hun hobby deze reis regelen, nl. Arctic Marathon. Er kunnen maximaal 180 mensen mee en ze regelen de inschrijving, hotels, vlucht, excursies en een aantal trainingen in de voorbereiding. Spitsbergen ligt ver boven de poolcirkel en heel dicht bij de noordpool. In de zomerperiode is het er 24 uur/dag licht en normaal is de temperatuur max. 5 gr. Er leven veel pooldieren, zoals poolvossen, rendieren, walrussen, zeeleeuwen en…..ijsberen.

Helaas is de wedstrijd 2 jaar achterelkaar gecanceld i.v.m. de corona en eindelijk in 2022 kon ik aan de reis beginnen. Samen met mijn loopmaatje Jannet, die ik al ken sinds mijn juniorentijd, zou ik de marathon gaan lopen. 

Op donderdag voor de marathon vlogen we naar Longyearbyen, de hoofd “stad” van Svalbard. Toen we aankwamen scheen de zon heerlijk en de temperatuur was best lekker voor Svalbard, nl. 11 gr. We hadden een mooi hotel in het centrum. ’s Middags even de loopschoenen aan en een rondje door de bewoonde wereld gelopen. Je mag er nl niet buiten de bebouwde kom komen zonder geweer of gids met geweer. Dit om evt. ijsberen weg te jagen. De vrijdag was gereserveerd voor een excursie naar Pyramiden, dit is een russische nederzetting aan een fjord. Hier is een voormalige russische mijn, de bewoners zijn al een aantal vertrokken en de russen willen hier het toerisme een kans geven. Echter, door de oorlog met Oekraine mogen we niet aanleggen, maar dat kon ook niet, omdat er ijs in het fjord lag waar het schip niet doorheen kon. Een eindje verder voeren we heel dicht bij een grote gletsjer met op het ijs daarvoor een aantal zeeleeuwen. Onderweg zagen we ook nog een walrus, beluga’s (witte walvissen) en veel rendieren. Het was een prachtige tocht onder, voor Svalbard vreemde omstandigheden: zon, zo’n graad 12. Heel bizar. Onderweg kon je ook duidelijk het klimaatverandering aanschouwen: gletsjers die al ver teruggetrokken waren, veel watervallen met smeltwater. Na terugkomst nog een terrasje gepakt!! En ’s avonds de spullen voor de wedstrijd klaar gelegd.

Bij het opstaan op de wedstrijddag zag het weer er totaal anders uit dan de 2 voorgaande dagen: regen, keiharde wind (windkracht 8) en 3 gr.!! Dus dat werd de winteroutfit, incl buff, handschoenen etc. Jannet en ik hadden afgesproken om samen te lopen en er van te gaan genieten, dus onderweg goed rondkijken en hier en daar een foto te maken, want we hadden niet het idee hier vaker te komen. Er stonden zo’n 500 deelnemers aan de start. Op het laatste moment kwamen de deelnemers vanuit de sporthal naar buiten voor de start, want het was echt stervens koud. Na een rondje door de bebouwde kom, ging het eerst richting het vliegveld en daarna weer terug langs het fjord, d.w.z. zo’n 10 km pal tegen de wind in!!! Aan het eind van de 1e ronde weer terug naar het start/finish gebied moest een berg beklommen worden, zo’n 4 km lang. Na 18 km haakte Jannet af en gingen we allebei ons eigen tempo lopen. Dus ook weer 10 km pal tegen de wind in, met regen en kou!!

whatsapp_image_2022_06_11_at_7.58.53_pm_1__1.jpeg

Onderweg heb ik nog een paar foto’s gemaakt, want dit maak je echt nooit meer mee. Gelukkig kwam ik Jannet na het keerpunt nog tegen, want ik was bang dat ze zou uitstappen. De laatste 4 km tegen die enorme berg op was een hel. Ik dacht toch echt gelezen te hebben dat het aantal hoogtemeters max. 50 was, maar waarschijnlijk heb ik een 0 over het hoofd gezien!! Na 4 uur en 29 min. werd ik door 2 ijsberen (verklede mannen van de organisatie) over de finish begeleid.

whatsapp_image_2022_06_11_at_7.34.26_pm_3__1.jpeg

Ik was kapot. Jannet kwam 10 min later over de finish. Ik heb echt nog nooit zo’n zware marathon gelopen. En ook nog nooit een marathon met bewaking, want er reden bewakers op quats rond, met geweer, om de omgeving in de gaten te houden voor evt. ijsberen!

’s Avonds was er voor alle deelnemers een diner met aansluitende de prijsuitreiking in de sporthal. Daar werden alle ervaringen gedeeld door de deelnemers. En bij de prijsuitreiking bleek ook nog dat ik de 1e plek in mijn categorie had behaald en Jannet de 2e plek. De 1e prijs was een unieke lithografie van een papegaaiduiker en de 2e prijs een gegraveerde broodplank!

Op zondagmorgen werden we weer wakker met een zonnetje aan een blauwe hemel!!! We zouden een MTB tocht maken met een gids incl. geweer. We fietsten zo’n 15 km in de omgeving en de gids vertelde ons een hoop over de eilandengroep Svalbard. 

’s Middags moesten we weer het vliegtuig in en ’s avonds om half 9 stonden we weer op Schiphol. Het was een reis om nooit te vergeten en ook de marathon niet trouwens.

Nieuws Overzicht