Er lag een mooie sintelbaan. Er werden in de weekenden echter ook Motor Speedway-races gehouden waar veel mensen op afkwamen. De baan werd dan totaal ondergeploegd door de ronkende motoren en was vervolgens volkomen ongeschikt om op te lopen. Het kostte dan ook veel inspanning om er weer een atletiekwedstrijd te kunnen houden. Ik was 18 jaar toen ik stopte met voetbal en de overstap naar atletiek maakte en hier mijn eerste wedstrijden liep. Met spikespunten van 10 of 12mm onder de schoenen ploegde je dan door de mulle ondergrond naar een nieuw PR.

Het was ook in die tijd dat ik bij de NK senioren twee maal een bronzen plak in ontvangst mocht nemen op de 400 meter indoor. Dit was dan ook het onderdeel wat mijn specialiteit was. Eerst 300 meter voluit doorknallen en dan er na de laatste bocht erachter komen dat je volkomen verzuurd bent. En dan proberen niet te veel tijd te verliezen in het laatste stuk naar de finish.

Het onderdeel waar ik het meest blij van word, is de meerkamp. Niet omdat ik in alle onderdelen goed ben, meer omdat ik op geen enkel onderdeel echt uitblink. Bij de wedstrijden zie ik dan ook altijd de echte specialisten voor mij eindigen. De sfeer bij de tienkamp is niet echt te vergelijken met die op de individuele onderdelen. Bij internationale kampioenschappen schrijf ik me dan ook altijd in voor de 5-kamp of 10-kamp. Je trekt twee dagen op met een groep van meerkampers die tegen dezelfde problemen aanlopen. Hoe kan ik mijn schade op de slechtste onderdelen beperken en waar kan ik mijn winst behalen. Iedereen helpt elkaar en geeft tussendoor de noodzakelijke aanwijzingen. Je hebt dan geen concurrenten, maar collega’s. Bij de TV-opnames van de meerkamp op de Olympische spelen zag je hier veel van terug.

Het is altijd weer een punt van zorg om blessurevrij te blijven. Als je ouder wordt, lopen de prestaties automatisch terug. Een PR zit er niet meer in. Ik probeer het verval in prestaties jaarlijks te beperken. Dat is echter een onbegonnen zaak. Meer trainen zit er niet in. De tijd om te trainen is er nu wel. Maar er is ook steeds meer tijd nodig om te herstellen.

Ik train 2 keer in de week bij de sprintgroep van AC Tion. Om alle tienkamp onderdelen te oefenen zou veel tijd kosten. Bij de sprinttraining werk ik aan de basissnelheid en dat heb je bij bijna elk onderdeel nodig. Daarnaast doe ik nog aan krachttraining en plan voor mijzelf een duurloopje of herstelloop in.

De Corona heeft zeker invloed gehad op mijn training. Op momenten dat de atletiekbaan gesloten bleef voor training zocht ik een alternatieven. Naast thuisoefeningen ging ik vaak ’s morgens, als er nog bijna niemand vanwege de lockdown buiten was, de straat op. Duurlopen, maar ook tempoloopjes. Dit had tot gevolg dat ik een vervelende en langdurige blessure opliep. Een ontstoken pees onder de voet, mat als gevolg dat ik ruim een half jaar het lopen, en zelfs het wandelen vergeten kon.

Sinds kort heb ik mijn training weer opgepakt. Die achterstand is niet meer helemaal goed te maken. Gelukkig ben ik ondanks de beperkte bewegingsmogelijkheden op mijn oude gewicht gebleven. Ik heb me dan ook gewoon ingeschreven voor het NK Masters in Hengelo. Na een wedstrijdpauze van twee jaar ben ik blij dat het weer kan.